sobota, 23 września 2017

Tomik wierszy " Istnienie"

Po raz pierwszy piszę recenzję. I może bym się na to nie zdecydowała, gdyby nie to że chcę Wam przedstawić tomik wierszy. Wierszy w których każdy znajdzie coś dla siebie.
 Tomik pod tytułem " Istnienie" Agnieszki Słabczyńskiej. Jest to pierwszy zbiór  wierszy tej autorki , czy będą następne ? Oto trzeba zapytać samej autorki. Autorka jest moją ciocią, siostrą mojej mamy, jest mamą i żoną. Pracuje oraz jak każda z nas zajmuje się domem. Pisanie to jej pasja i jak sama dodaje pisze od dziecka. Sprawia jej to ogromną radość.Pisanie właśnie wierszy jest taką jej odskocznią od codzienności. Tak myślę że pasję do pisania odziedziczyłam właśnie po cioci.


Tomik o którym piszę zawiera sześćdziesiąt wierszy, krótszych oraz dłuższych. Które opisują czasem bardzo mocno towarzyszące nam uczucia. Moim takim ulubionym wierszem jest " Słońce w kałuży" bardzo często wracam do tego wiersza. Wszystkie wiersze w tym tomiku mają taką barwę uczuć w których można wyczuć smutek , gniew, cierpienie ale i też radość i miłość.
Moim takim skromnym zdaniem takie wiersze są najlepsze takie pisane z pasją miłością, takie gdzie autor przelewa  swoje uczucia na papier są najbardziej prawdziwe. Z całego serca polecam każdemu kto lubi czytać wiersze, warto mieć taki tomik w swojej biblioteczce.

Jeśli chodzi o zakup i cenę tomiku zapraszam na priv , tam podam dane kontaktowe.

wtorek, 12 września 2017

Po co Ci ten blog ?

Poszłaś do pracy, masz mniej czasu dla siebie. Po co Ci ten blog ? Kiedy będziesz pisać ? Nie będziesz miała czasu. Daj sobie z tym spokój.



Na każdym kroku słyszę podobne pytania i stwierdzenia. Od ludzi którzy wiedzą od początku że piszę bloga i od tych którzy dowiadują się dopiero czym się zajmuję oprócz domu i pracy. Ostatnio pisałam z koleżanką że od początku września zaczęłam pracę na pełen etat. I tak od słowa do słowa wyszło że w wolnych chwilach pisze bloga. Wtem padło od niej pytanie : Po co Ci ten blog?

Moja odpowiedź była prosta bo lubię pisać to moja pasja. A w życiu trzeba mieć jakąś pasję , coś co Cię odpręża , coś przy czym możesz odpocząć i nie jest to tylko chwila z kubkiem gorącej herbaty.
 Jak dam radę pogodzić pisanie bloga z obowiązkami i pracą?? Normalnie wiele blogerek  i blogerów pisze pracuje i zajmuję się domem. Blog jest pasją nie obowiązkiem. Ostatnio nad prowadzeniem bloga i o tym jak często trzeba lub powinno się dodawać wpisy na bloga , dał mi do myślenia wpis pewnej blogerki Pani Miniaturowej. Napisała że blog to nie obowiązek , że oprócz tego że spadną Ci statystyki to jak nie dodasz wpisu co drugi dzień lub co tydzień to świat się nie zawali i nikt przez to płakać nie będzie. 

Dla mnie blog to odskocznia , piszę bo sprawia mi to przyjemność. Jestem blogerką bo chcę i lubię. Nie dlatego że muszę.

sobota, 2 września 2017

z pamiętnika Motylka-ostatnia część

Przychodzi w życiu taki moment że już wiesz że to koniec , już nic z tym nie zrobisz. Wiesz  że musisz odpuścić. Dociera do Ciebie że to czego tak bardzo pragnęłaś  nigdy nie będzie Twoje. Marzenia że on wróci zaczynają się oddalać , wiesz że to nigdy się nie stanie. Życie zaczyna toczyć się innym torem, zaczynasz się uśmiechać. Świat nabiera barw. Już nie tęsknisz i nie myślisz.. Zaczynasz żyć. Nie szukasz już zemsty za ból i cierpienie ale miłości i zrozumienia. Nagle pojawia się ktoś, ktoś kto zupełnie nie przypomina Ci jego.  Czujesz się dobrze w jego towarzystwie , jesteś szczęśliwa i zakochujesz się bez opamiętania. Zapominasz o tym co boli i jak bardzo bolało. Wszystko dookoła robi się piękniejsze, kochasz i jesteś kochana. Wspólne plany na przyszłość. Mijają dni miesiące a Ty jesteś coraz szczęśliwsza. Przeszłość została za Tobą, aż do pewnego momentu. Znów spotykasz go na swojej drodze, wspomnienia wracają a Ty czujesz to ukłucie w sercu. On nie pojawia się nie bez powodu, chce do Ciebie wrócić. Powtarza Ci że Cię kocha i że tym razem wszystko się uda. Ty jednak wiesz że nie możesz , nie potrafisz mu zaufać i zniszczyć wszystko to co teraz masz. I mimo iż serce Ci pęka odmawiasz. Czujesz się rozdarta i bijesz się z myślami ale wiesz że dobrze zrobiłaś. Bo mimo iż już nie będzie go w Twoim życiu, wiesz że zostanie gdzieś na dnie Twojego serca. Tak zaczynasz nowe życie, kochasz i jesteś szczęśliwa , bierzesz ślub i zostajesz mamą. Jesteś naprawdę szczęśliwa i kochasz. Wasze drogi rozeszły się bezpowrotnie ale wiesz że tak jest dla Was lepiej. Czasami tylko zastanawiasz się czy jest szczęśliwy czy myśli o Tobie czasem i czy jesteś też na dnie jego serca.

Zostań dawcą , uratuj życie